We passen niet meer in onze huizen. We gaan de straten op. Het begint bij het vuilnis, bij de regen en de plantjes waarvan we de naam niet weten. Het begint bij de fietsen en later de auto’s. Alles kan in brand. We sluiten de zon buiten. We laten de regen binnen. We blussen onze eigen smeulende bergen en planten er vlaggen op. Jullie snappen er niks van en dat hoeft ook niet. Er valt niks te snappen. Het hoeft niet kapot. Maar het kan. Het hoeft niet in brand. Maar het kan. We zitten onder de grond. We rammen onze vuisten door het wegdek. We steken het leven aan met sigaretten en gieten onze laatste drank er overheen. Het maakt niks uit. We passen niet meer in onze huizen. We passen niet meer in ons hoofd. Het maakt niks uit.
(Uit: Wij passen niet meer in onze huizen, Lucas de Waard)
Beoordelingen
Er zijn nog geen beoordelingen.